مع ضى القمر
للاديب الشاعر :
عبد الحليم الزلوعى
شايف عيونك حيرانيين
تايهين مع ضى القمر
والمح بحور الشوق هنا
شوفت القمر تايه حزين
حتي المكان....... ما بيعرفك
بس انتى خليكى مطرحك
خايف عليكى ليجرحك
ها يفرحك قربك يدوب
الحزن فى بحار الوجع
ولا السنين الجمر دابت
بين الضلوع العشقانين
مش هوه ده المو ضوع
وانت لسه فى الفضا
يبقى الوجع موشوم
وقلبى انا المو جوع
اصرخ واخش الشرنقه
تحلم عيونى با للقا
يعنى النزول للارض
اشبع فى يوم الجوع
الارض ناشفه مشققه
حتى السواقى مشرقه
ها اروى الوجع بالدمع
حتى يكتفى ويقول خلاص
يبقى الامل وم يختفى
يعنى الامل هيجيله يوم
وتفتحى لى الشرنقه
واتوه انا من فرحتى
وانتى اللى عارفه سكتك
قلبى اللى شقق م الجفا
ها يكون لكى هوه الدفا
وانا لسه راشق نظرتى
فوق فى السما اه يا انا
طب اي حاجه ترجعك
وانا ايوه عارف سكتى
لاجمل بنات.... الكون
سبحانه ربى اللى خلق
جايب اساورك والغوايش
والبلوزه الضيقه وياالحلق
لعيون بتصرخ فى القمر
يدارى من خوفة اللى جاى
يبعد وبتبان لعينى سكتى
حتى القمر خايف عيونه تتوجع
لو مرة يسمع همستك
لما تنادينى يا أنا آه يا أنا
ليست هناك تعليقات:
إرسال تعليق