محتاس

للناقد / عبدالرحمن بكرى

نضارتى اتكسرت يا اخوانــــا ... عدستها جت واقعة فى حجـرى

ضاقت بيا الدنيا بحالهــــــــــا ... دى اديا ونور عينى ورجلــــــــى

منغيرها ولا هعرف امشـــى ... ولا اعرف اقعد ولا اجـــــــــــــرى

اعمل اييه دلوقتى قلــــولى ... طال ليلى وضلم نور فجــــــــرى

مش عارف لاكتب ولا اقــرى ... ولا افرق بين دقنى وصــــــــدرى

ولا اخيط توبى ولا اتنيــــــل ... على عينى ولا ارقد على ضهرى

منا عارف ان انا طول عمرى ... من جوا اللفة وانا فقـــــــــــــرى

بس الحمد لمين سوانــــــا ... ان شاء الله يعظم اجــــــــــــــرى

ومصبرنى الاجر وانـــــــــى ... موش حاحتاج نضارة فى قبــــرى